Перайсці да зместу

Старонка:Кароткі нарыс псыхолёгіі.pdf/39

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

скіроўваецца супроць іншае асобы. Пры страху пазыцыя нашая абаронная, у гневе наадварот — агрэсыўная і зьвязана з пэўным задаваленьнем.

Рыс. № 5. I.—Мімічнае азабражэньне выразу твару чалавека падчас спакойнага, ураўнаважанага стану. II. — Выраз бадзёрасьці і сьмеласьці („добры гумар“). III. — Незадаваленьне (гнеў, злосьць, страх). У першым прыпадку рысы твару прыймаюць гарызантальнае распалажэньне; у другім — прыпаднятае й ў трэцім — апушчанае.


Рыс. № 5. I.—Мімічнае азабражэньне выразу твару чалавека падчас спакойнага, ураўнаважанага стану. II. — Выраз бадзёрасьці і сьмеласьці („добры гумар“). III. — Незадаваленьне (гнеў, злосьць, страх). У першым прыпадку рысы твару прыймаюць гарызантальнае распалажэньне; у другім — прыпаднятае й ў трэцім — апушчанае.

Калі-б мы фізычна не праяўлялі гневу, то праўдападобна, вельмі-б страдалі. (Гл. рыс. № 5).

Пачуцьці сораму, нуды й самазадаваленьня. Сорам — тэта пачуцьцё, якое ўзьнікае, калі істнуе пэўная дагадка, што думаюць аб нас іншыя ад’емна, асабліва пасьла якога небудзь учынку,