ml, падзеленае на m, ёсць адносіны масы Луны к масе Зямлі, якая, як вядома, выражаецца дробам 1/81.
— Выдатна! — заўважыў Мішэль.
— g — паскаранне цяжару, якое ў Фларыдзе роўна 9 метрам і 81 сантыметру за секунду; адсюль выходзіць, што замест gr можна ў формуле паставіць…
— Шэсцьдзесят два мільёны чатырыста дваццаць шэсць тысяч, — падхапіў Ніколь.
— А далей? — сказаў, не ўразумяваючы, Мішэль Ардан.
— А далей тое, — адказаў Барбікен, — што, калі лікавыя велічыні падстаўлены замест літар, я магу пачаць вылічэнне V нулявога, г. зн. скорасці, якую ядро павінна мець пры выхадзе з атмасферы, для таго каб дасягнуць пункта, дзе прыцяжэнне Зямлі роўна прыцяжэнню Луны. Нарэшце, x — адлегласць гэтага пункта ад цэнтра Зямлі — раўняецца дзевяці дзесятым d, г. зн. адлегласці, аддзяляючай цэнтры Зямлі і Луны. Такім чынам, бяру: x роўна дзевяці дзесятым d, V роўна нулю; значыцца, формула будзе мець такі выгляд…
Ён хутка напісаў наступнае:
— Ці дастаткова зразумела? — запытаў прэзідэнт.
— Ясней яснага! — усклікнуў Ніколь.
— О, мудрыя мужы! — прамармытаў Мішэль зусім знясілены.
— Ці зразумеў ты, нарэшце? — запытаў у яго Барбікен.
