шыні Пушачнага клуба пачку крэдытных білетаў на тры тысячы далараў, кошт яго трэцяга заклада.
Барбікен спрабаваў адмовіцца ад гэтых грошай, даводзячы, што цяпер ён ужо не сапернік Ніколя, а спадарожнік і таварыш; але прышлося уступіць упартаму капітану.
— Я жадаю выканаць усе абавязацельствы, якія заключыў на Зямлі, — рашуча заявіў Ніколь, — тым больш, што я з ёю развітваюся.
— У такім разе, мой дарагі капітан, застаецца толькі вам яшчэ чаго-небудзь пажадаць! — усклікнуў Мішэль Ардан.
— Чаго-ж іменна?
— А таго, каб вы праігралі і астатнія свае два заклады!.. Тады не будзе прыпынку на шляху!
РАЗДЗЕЛ ХХV
Стрэл
Настаў першы дзень снежня, дзень надзвычайны, у які павінен быў адбыцца стрэл калумбіяды. Калі-б у гэты самы дзень і роўна ў 10 гадзін 46 мінут і 40 секунд вечара не стрэлілі, Пушачнаму клубу прышлося-б чакаць цэлых восемнаццаць гадоў, каб паўтарыліся тыя-ж спрыяльныя для стрэлу ўмовы, г. зн. каб супадзенне ў часе праходжання Луны цераз свой перыгей і цераз зеніт месца.
Надвор’е было цудоўнае. Не гледзячы на блізкасць астранамічнай зімы[1], сонца ярка свяціла, заліваючы хвалямі святла і цяпла тую самую Зямлю,
- ↑ Г. зн. 22 снежня.
