ДРАВАСЕК
Я сякеру вазьму, Натачу, навастру, І пайду у сыр-бор На зарніцу-зару.
Буду лысіць сыр-бор, Пойдзе грук, пойдзе стук. Стары лес задрыжыць Ад магутных ад рук.
Я пілой павяду І туды і сюды — Буду пляжыць гніццё За вякі, за гады.
І закрэхча, як дзед, Нездаровы сасняк, І застанецца жыць Толькі гай-маладняк.
Пачну песціць яго, Як дзіцё, гадаваць. Будуць птушкі у ім Вечна песні спяваць.