Перайсці да зместу

Старонка:Збор твораў (Бядуля, 1937). Том I.pdf/307

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

ДЗЕД

I

У вянок убіраецца восень,
У вянок з ацвярдзелых лістоў,
І пільнуе сякер адгалоссе,
І вандруе між дрэў, між кустоў.

То дажджом пачне плакаць на рэчцы,
Безупынным, драбнюткім, бы шрот;
То праменнем на небе ўсміхнецца,
Абалье яркім сонцам чарот.

Гляне сумна на цёмныя ўзгоркі,
Кіне вокам на поле, лугі,
Завядзе між сасонак гаворкі,
Затрасе на балоце стагі.

Па гасцінцы жабрачкай кульгае,
Штось шапоча на сон іржаню;
Пад акном ваўком шэрым мільгае,
З азяродам вядзе калатню.

Нібы кот, драпяне акяніцу,
У завэндзаны комін зірне;
Запяе, загалосіць начніцай,
Пук саломы з страхі скубяне.