Перайсці да зместу

Старонка:Збор твораў (Бядуля, 1937). Том I.pdf/225

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

ШАМШАВІЛІ

Мора сініцца сінім алоўкам.
Ідзе берагам чорнавалосая.
Як дзіцё, мне ківае галоўкай,
А вачыма глядзіць, як дарослая.

Мігаціць чорнаморскаю чайкай,
Пахне ружай і кволай магноліяй,
Спрытна грае усмешкаю-грайкай,
Нешта кажа забаўна-вясёлае.

І гавора, гавора, гавора:
Гуды пчол, шэпт травы, буры грокаты,
Лёгкі свіст, звон галін, шумы мора,
Часам чуеш арліныя клёкаты.

Высыпае з скалістых заховаў
Усе водгукі сонцам аблітыя.
Не дарма-ж яе родная мова
Мае болей за семдзесят літараў.

Нібы хвалі, за хвілямі хвілі
Паплылі пад гамонку бяседніцы:
І завецца — Маро Шамшавілі,
І жыве недалёка у крэўніцы.