Старонка праверана
——— 12 ———
ных жыдоускіх часопісау, п. Гурвіч, у Вільні, зьвярнуу на гэту справу увагу. Сабраушы цэлы зборнік жыдоуска-беларускіх прыказак і дадаушы да іх свае тлумачэнні, ен паслау гэта да друку у загранічны журнал.
Але гэтаго мала. Есьць цэлая жыдоуска-беларуская этнографія, якая чэкае свайго зьбірацеля. Такія прыказкі, як: «Ні добра рэйдэлэ (гаворыць), а добра мэйнэлэ (думаіць)», — есьць соткі.
Вось па жыдоускаму альфабэту жабрацкае клянчанне, якое жыды сьпеваюць на дзяды:
| «Ах, | брацця, | галубцы, | давайце | галод- | |
| алеф, | бойс, | гімэль, | далес, | гой, | |
| наму | вашаму | жэбраку | хлеба | троху. | |
| вов, | заін, | хэс, | тэс, | ||
| Я — | калека, | ламака. | Мучэльнік. | Ні | |
| юд, | коф, | ламэд, | мэм, | нун | |
| магу | служыць | у | пана. | Чым | коль- |
| самэх, | айэн, | цэй, | цадык, | куф, | |
| век | ратуйце | сьляпога | татуню». | ||
| рэйш, | шын, | тоф. |
Есьць вельмі пекная беларуская песьня, якая канчаецца па
