Гэта старонка не была вычытаная
IV
Дзе няма ні руху, ні спакою,
Дзе адны каменьні, ды крыжы,
Любы мой,
Вясёлаю рукою
Дагарэўшых сэрцам
Ня тушы…
Толькі там жыці
Дзе рух
І палыханьне,
Толькі там ідуць супроць
Жыцьця,
Дзе ў руках
Жывога парываньня
Дагарае першая сьвяча.
Чэзьне дым,
Зьнікаюць перашкоды,
Колькі-ж сноў загублена
У дым…
Шэраг год
Жыцьцёвай непагоды
Замятае дальняга сьляды…
Ах людзкое сэрца ўсё-ж машына, —
Ёсьць агонь —
Трапечыцца яно…
Вось чаму
За любых,
За айчыну
Часта п‘ем і роспач і віно…
Ну, даволі…
Што загаласілі…
Хай пад час я падаў і хварэў, —
Я ўцякаў
Ад холаду магілы,
Я агнём жаданага гарэў…
