Гэта старонка не была вычытаная
Кіпела серца бурна,
Ўпарта,
І вось дырэктар увайшоў…
І пад агонь насьмешак-жартаў
Ён гаварыў
Як кат,
Як воўк…
— Чаго сышліся, чэрці-гады?!
Пайшлі адсюль!
А ты, а ты…
Ты зноў бунтарыць?!
Ух, пракляты!
Ты што-ж — іх бацька
Іх сьвяты?
Не сьцярпеў Антось мой…
Размахнуўся горда,
Размахнуўся горда і, што стала сіл,
Садануў дырэктару у сьвіную
Морду
Ўсю агіду й крыўду, што ў грудзёх
Насіў…
