Гэта старонка не была вычытаная
Забыты край!..
Пахіленыя вёскі…
Гляджу на вас,
І ў сэрцы
Буйны росквіт
Ў сузор‘ях радасьці
Красуе і цьвіце…
Бо там, дзе ў бурах
Сыпалася зерне,
Бур‘янам дзікім
Шлях не зарасьце…
Калі пунсовасьць
Пацеркі наземіць!..
1925 г.
|}
