Гэта старонка не была вычытаная
Дык будзі-ж мяне
заўтра рана,
о… мая
дарагая матуля!..
Там, дзе сьцежкі
бягуць за курганам,
пойдзем краскі
зьбіраць мы на Яна, —
не засьпі,
разбудзі мяне рана,
дарагая
мая матуля!..
Паглядзім,
як купаецца сонца,
як расой умываецца поле…
Панясом
сваю радасьць
раздольлю, —
яе ветры разьвеюць на волі,
дзе купаецца
ў квецені сонца.
