Гэта старонка не была вычытаная
Не прамовіў нічога…
Дзе разыдуцца
нашы дарогі?
Толькі мне,
пад хацінкаю ўбогай,
так хацелася
плакаць да болю!..
Мо‘ таму,
што сады адцьвіталі?
Ды крыніцы
журыліся ў полі?..
Сэрца ціхім
сьціскалася болем,
журавінамі
плакала ў волю…
Мо‘ таму,
што сады адцьвіталі?..
Ўсё прайшло…
адзьвінела на струнах…
адцьвіло
пазалотаю ўвосень…
