Гэта старонка была вычытаная
скія, сьвятая трапеза... і кала, і двара, і скацінкі, і шарсьцінкі, алілуй нас да канца века Амінь. І шарпні, Госпадзі, па душы і па целу, па жонцы і па дзеткам, сьвятое сягоньня, сьвятое і заўтра..."
Увесь гэты дыалёг робіць уражэньне надта карыкатурнае, але аднак малітва Зьмітрока, як сьведчаць запіскі этнографаў XIX ст., дзе пападаюцца падобныя "малітвы", магла быць сьпісана з натуры[1].
- ↑ Карскій. БѢлорусы. Т. III.
