1. Сатыра ў польскай мове (з прывітаньнем Сенькі Налівайкі ў жывой беларускай мове), надрукаваная ў Вільні 1642 г. „Wіtanіe na Pіerwszy Wіazd… Lutermachra“.
2. Інтэрмэдыя ў рукапісе 1651 г. (Петр. Публіч. бібл. XІV. 18), як прадмова да драмы „Comoedіa de Іacob et loseph Patrіarchіs“.
3. В. Равінскі. Беларуская Энеіда навыварат, напісаная ў пачатку XІX ст.
4. Я. Чачот. Pіosnkі wіeśnіacze z nad Nіemna і Dźwіny. Wіlno. 1844. Тут 28 штучных песень.
5. В. Дунін-Марцінкевіч. Сялянка, Гапон, Вечарніцы і інш.
6. „Тарас на Парнасе“.
7. Творы Яна Няслухоўскага (Янка Лучына).
8. Творы Францішка Багушэвіча (Мацей Бурачок).
9. Творы Янкі Луцэвіча (Янка Купала).
10. Творы Канстантына Міцкевіча (Якуб Колас, Тарас Гушча).
11. Творы Максіма Багдановіча.
12. Творы Антона Лявіцкага (Ядвігін Ш.) і шмат іншых.
Сучасная беларуская мова і старая беларуская кніжная мова, ўжо ў дастатачнай меры збаданы і маюць вялікі лік прац, пасьвечаных ім. Галоўные з гэтых прац гэтакіе:
1 П. Владимировъ. Докторъ Францискъ Скорина. Спб. 1888 г.
2. А. Соболевскій. Опытъ русской діалектологіи. Вып. І. Спб. 1897 г.
3. Е. Карскій. Обзоръ звуковъ и формъ бѣлорусской рѣчи. Москва 1886 г.
4. Яго-ж. Бѣлоруссы т. І. Варш. 1903 г.; т. ІІ, вып. 1—3, Варш. 1908, 1911, 1912 г.; т. ІІ вып. І. Москва, 1916 г.
5. Б. Тарашкевіч. Беларуская граматыка для школ. Вільня 1918.
ІV.
Галоўные асаблівасьці беларускай мовы.
У аснову беларускай мовы легла заходняя галіна сярэднярускіх гаворак; дзеля гэтага, натуральна, што знаходзіцца ў блізкім сваяцтве з паўднёва - велі-