— А ці не можна, абагнуўшы, абыйсці пікет, — запытаў Хейвард, — а калі небяспека міне, вярнуцца на сцежку.
— Але хіба можна, пакінуўшы ў тумане раз выбраны напрамак, з упэўненасцю сказаць, калі і ў які момант зноў знойдзеш сваю дарогу? Туман Гарыкана — не тое, што дым з люлькі міру або дымок, які ўецца над кастрамі, раскладзенымі, каб схавацца ад маскітаў.
Не паспеў ён дагаварыць, як пачуўся грукат гарматы; знарад праляцеў праз гушчар, ударыў у дрэва і, адскочыўшы ад яго ствала, на злёце зваліўся на зямлю.
Услед за страшным прадвеснікам зараз-жа паказаліся індзейцы. Ункас ажыўлена пачаў гаварыць на дэлаварскай мове.
— Можа быць і так, хлопчык, — прамармытаў разведчык, калі малады магікан змоўк. — Ідзем-жа, туман насоўваецца!
— Не, пачакайце! — ускрыкнуў Хейвард. — Спачатку растлумачце: якая ў вас надзея?
— Растлумачыць нашы планы няцяжка, і ведайце, што ў нас малая надзея на поснех; аднак, усё-ж лепш мець якую-небудзь надзею. Ядро, якое вы бачыце, — дадаў Сакалінае Вока, адштурхоўваючы нагой бясшкодны снарад, — па дарозе з умацавання ўскапала зямлю, і нам давядзецца знайсці зробленую ім баразну, калі ўсе іншыя адзнакі шляху знікнуць. Цяпер даволі слоў, ідзіце за мной, а то туман можа рассеяцца, і ў такім выпадку мы, стоячы паміж сябрамі і ворагамі, трапім пад іх скрыжаваны агонь.
