Старонка:Адвечная песьня.pdf/33

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Старонка праверана

Другога чужына змагае,
А варта пры трэцьцім стаиць.

Чацьвёрты у здзеку загінуў
За праўду, за крыўду сваю,
Руку атсек пяты машынай,
І торбаю корме сямью.

Жыцьцё.

Ну што? як старонка, як дзеткі,
Як што між людзьмі, ці зьвярмі?
Я лоўка разставіло сеткі!
Папробуй, расплутай вазьмі!

Я сілам цямрычным у рукі
Непраўд пустазельле дало,
Хай сеюць зьнішчэнне і мукі
Хай корчэ ўсіх змога і зло.

Цень Мужыка.

Ня міла мне слухаць, ня міла
З зямлі маей гэткі прывет.
Раскрыйся нанова магіла:
Страшней цябе людзі і сьвет.

|}

Магіла раскрываецца. Чутна запеяў недзе пятух. Духі разлетаюцца. Нікне цень мужыка. Перагуківаюцца з зайцамі совы. У паветры лапочуць крыльлямі кажаны і начніцы.
Бароўцы, 1908 г. 22 Серпня.