Старонка:Адвечная песьня.pdf/31

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Старонка праверана

Хор.

Рай сьветлы безканечны
На судзе астатэчным
Дай, Божэ, ўсім загнаным,
На векі векаў. Амэн!

Жонка і дзеці галосюць. Бацька, абвешаны торбамі, забірае ўнука і ідзе ў сьвет. Хата астаецца пустая. Чутны званы. Выюць сабакі.

XII.
На магілках.
Цёмная ноч перад Узьвіжэньнем. Магілкі. Лётаюць совы і кажаны. На паваленым крыжу сядзіць цень Мужыка.

Цень Мужыка.

Што насып размыло жвіровы?
Што спаць мне ў зямлі не дае?
Чаго кажаны тут і совы
Зьляцелісь на косьці мае?

Проч, гадзіны, сліўні, рапухі!
Хоць зьгіньце ў праметнай на дне.
Благіе і добрые духі
Прыбліжцеся жыва ка мне.

Так спаць не ахвота век цэлы;
Мне хочэцца ведаць, пачуць,
Што чутна на сьвеце на белым?
Патомкі мае як жывуць?

Ці досіць им хлеба да хлеба,
Як добра им плаціць земля?
Ці ласкі ад сьвету, ад неба
Не маюць, як некалі я?

Ці песьні пяюць, ці як мухі
Ў цянётах гніюць павука?