Смоленскій этнографическій сборникъ (1891—1903)/IV/XXVII/23

З пляцоўкі Вікікрыніцы
22. Костюшко 23. Засвистали казаченьки
Беларуская народная песьня

1903 год
24. Раздѣлъ Польши

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




23.

(С. Даньково, Смол. у.).

Засвистали казаченьки
Въ паходъ съ палуночи
Заплакала Мурусенька
Свае ясны очи.
Ни плачъ, ни плачъ, Марусинька:
Мы вазьмёмъ съ сабою,
Мы вазьмёмъ тябе съ сабою,
Назавём сястрою,
Мы сястрою — ни радною,
Салдатскый жэною.
Салдатская жина
У паходи бывала
Ина ў паходи бывала,
Всё горюшка знала.
А йшли ляхи на три шляхи,
Маскаль на чатыри,
Пыталися дароженьки
Да мѣста Кракова;
Атъ Кракова да Бубнова
Шалёныя мили,
А падъ самымъ Бѣлымъ Стокомъ
Ляжить панъ Кастюшка,
Пирядъ имъ жа стаить пани,
Паня маладая.
Ина плакала, рыдала,
Рѣчи гаварила:
«Ти я табѣ, панъ Кастюшка,
Съ Масквой ваюватца:
А Маскоўськая войска
Приўстрашна вялика,
Ина приўстрашна вялика,
Ина вочинь хвабра,
Іость у Вильни, іость у Мильни
Іость у Биластоки.