Пакутнік

← У гадаўшчыну Люблінскай ганьбы

Пакутнік Верш Аўтар: Вацлаў Ластоўскі 1923 год Крыніца: Часопіс «Крывіч», № 5, лістапад 1923 г., б. 2

Зорнік →

Прапануем да спампаваньня!

Пакутнік.

Душой суцьмежаны ў ярмо упрэжаны,
Пад крыкат, глум гвалтоўнікаў
Ішоў сьцяжыцаю, ішоў цярніцаю,
Сьлязамі значучы свой сьлед.

І зьнят адмогаю, дарогай доўгаю
Пазбыўся мар і сьветлых кроз:
Пьянеў пакутаю, радзеў атрутаю
І сам рабом лічыў сябе.

Браты ім торжылі; батогам сморжылі
На крыж вялі пакутніка;
І рады трызьнілі, што сілаў вызбылі
Што крэпку сталь далі ў ланцуг…

Хоць многа мудрылі, таго-ж ня дукрылі,
Што скоросу клёк ўспыхае з мук,
Што ён у болесьцях, ў душы крыёмасьцях
Расьціў ў сабе гартоўны дух.

---