Перайсці да зместу

Ой, мая галубка, раньняю вясною

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Ой, мая галубка, раньняю вясною
Верш
Аўтар: Аляксандар Алесь
Пераклад: Анатоль Зімёнка
Крыніца: Полымя 1 1927

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!





О. Олесь

Ой, мая галубка, раньняю вясною
Што-ж ты не варкочаш пад маёй страхою
Ой, мая Русалка, з русаю касою,
Што-ж ты не сьпяваеш птушкаю лясною?
І жыцьцё-калыску не калышаш ціха,
Каб навек заціхла маё гора-ліха?

Ўспамінаю ночы у густой алешні,
Салаўіны посвіст на старой чарэшні,
І садок зялёны, і жыта шаўковы,
І музыку нашай залатое мовы!
А цябе як ўспомню — мілую дзяўчыну, —
Ў думках-завірушках, як у лесе гіну…

Ой, мая Русалка, з кроўю ледзяною!
Ой, мая квяцінка, з чыстаю душою!
Ўсё вазьмі, што маю… Ўсё, што сэрца хоча…
Вараці назад мне месячныя ночы,
Сядзь ізноў ў садочку ластаўкай са мною,
Любая Русалка, з русаю касою!

Стануць пахам веяць росныя даліны…
Зноў пальлецца ў душу посьвіст салаўіны…
Ты пачнеш сьпяваці — на струнах іграці,
Сэрца маё будзе млеці-заміраці,
І калі пяшчоты здолець ня стрывае —
Сьмерць сваю, як казку, сьмехам прывітае!

З украінскае
А. Зіміонка