Мой дом (1946)/У хвалях няспыннага руху
← На захадзе сонца | Мой дом У хвалях няспыннага руху Аўтар: Якуб Колас |
З падарожжа → |
У хвалях няспыннага руху
Ідзе-плыве час
Нячутна для нашага слуху,
Нябачна для нас.
І мы з ім, як хвалі, дыбаем,
Праводзім свой шлях,
А далеч расквечаным маем
Стаіць у вачах.
І шмат нам дароў яна суліць,
Чароўных, як сон.
Нас вабіць, і горне, і туліць
Дарога-разгон.
Яшчэ ў дні маленства лятункі
Авейваюць нас,
Прыгожыя пішуць рысункі,
Вянкі ўюць украс.
У нашай дарозе мы стрэнем
Не мала прыгод,
І сонцам мы пройдзем і ценем
Пад гоман грымот.
У нашым няспынным імкненні
Ёсць шмат хараства,
Хоц шлях нам заступяць каменні,
Пясок і жарства.
Ды мы іх падолеем, скінем,
Адсунем убок.
Наперад! к тым далечам сінім
Скірован наш крок.
Жывіся-ж вялікаю верай
У праўду, мой брат!
Наперад, і толькі наперад -
Ні кроку назад!
1944 г.