Ля аконца (Канапніцкая/Трашчкоўская)

Ля аконца Верш Аўтар: Марыя Канапніцкая Пераклад: Зоф’я Трашчкоўская Крыніца: http://pdf.kamunikat.org/16703-1.pdf

Прапануем да спампаваньня!

Гляджу на рэчку. Там човен поўны.
З берагу хутка ссоўваюць чоўна,
А наша рэчка, а наша сіня:
“Плывіце, − кажа. − Ідзі, віціна!..”
Зацвіце явар, гавораць людзі,
Калі на свеце бяды не будзе,
Ні людской крыўды, калі нам з хаты
Не будуць браці хлопцаў ў салдаты.
Як кожан сядзе у сваёй хаце
І людзей будзе называць: “Браце!”
Няхай так кажа, калі прыспела.
Называй братам − мне што за дзела!
Толькі бы Янку даў Бог прыждаці,
Татка пазволіў мілым назваці.
Па мяжы татка ходзіць і ходзіць,
Пытае: ці нам жыта зародзіць?
Ой, голад страшны − скаранне з неба!
Дай жа нам, Божа, чорнага хлеба.
Божа, наш бацька, запалі сонца,
Няхай засвеціць у кожна аконца!