Калісь любові хмель вясьняны

Калісь любові хмель вясьняны Верш Аўтар: Алесь Дубровіч 1938 год Крыніца: Калосьсе. — 1938. — Кніжка 4 (17). — С. 232

Прапануем да спампаваньня!

А. ДУБРОВІЧ

---

Калісь любові хмель вясьняны

Калісь любові хмель вясьняны,
што на калосьсі віс красой,
пілі мы сэрцам аж да п‘яна,
сьмяялась радасьць нам расой.
Расталісь мы: на шлях змаганьня
адзін я без цябе пашоў.
цябе жыцьця маніла раньне,
магілай веяў звон акоў.
Я йшоў нямала ў непагоду…
І зноў мой край, і знова ты,
насустрач мне твой твар пагодны,
ўсё такжа сьвежы, малады.
Адно, — што зьменнага я бачу:
вачэй агонь раўней гарыць;
ня раз мо‘ выпілі бяз плачу
сьлязу, што ў сэрцы накіпіць?
А мо‘ ты сэрцам зразумела
цану нявыбітых дарог?..
Дык дай руку! і разам з верай,
пайдзём да слаўных перамог!