Дыямэнты беларускага прыгожага пісьменства (1919)/9/Маевая песьня

Маевая песьня
Верш
Аўтар: Максім Багдановіч
1919 год

Іншыя публікацыі гэтага твора: Па-над белым пухам вішняў…

Прапануем да спампаваньня!

Маевая песьня.

Па над белым пухам вішняу,
Быцым сіні аганек,
Бьецца, уецца шпаркі, лехкі
Сінякрылы матылек.

Навакол усе паветра
У струнах сонца залатых,
Ен дрыжачымі крыламі
Звоніць, — ледзьве чутна іх.

І ліецца хваляй песьня, —
Ціхі, ясны гымн вясне.
Ці ні сэрца напевае,
Навевае яго мне.

Ці ні вецер гэта звонкі
У тонкіх зелках шапаціць.
Або мо сухі, высокі
Ля ракі чарот шуміць.

Ні паняць таго ніколі,
Ні разведаць, ні спазнаць:
Ні даюць мне думаць зыкі,
Што лецяць, дрыжаць, зьвіняць.

Песьня рвецца і ліецца
На раздольны, вольны сьвет.
Але хто яе пачуе?
Можэ толькі сам поэт.