Дзе ты, песенька, дзе ты…
Выгляд
Дзе ты, песенька, дзе ты… Верш Аўтар: Янка Лучына Пераклад: Міхась Клімковіч Крыніца: Выбраныя творы. — Мн., 1953. - с. 35-36 |
Дзе ты, песенька, дзе ты,
Мая думка начная?
Не счакаўшы да света,
Ты куды адлятаеш?
Без цябе - апастылай
Пусткай - сэрца засмягне.
Ціха ў ім, бы ў магіле,
Душа працы не прагне.
Праляціць дзень ад до-дня
Гэтак вёснаў багата...
Дзе-ж мая ты, паходня,
Мая песня крылата?
Ты з далёкай вандроўкі
Да мяне узвярніся,
Душу ўзруш мне глыбока,
Павядзі з сабой ў высі.
Мы з табой у ясных далях
Нашу долю з'іначым,
Іскры думак распалім,
Слязой шчасця заплачам!
Не! Не споўні жадання, -
Ты засні, мая песня:
Я баюся абмана, -
Табе будзе ў нас цесна.
Бо не знойдзеш знаёмай
Ні надзеі, ні веры,
Бо пабіты зімою
Кветкі добрых намераў,
Алтароў старых мала,
Аднавіць іх - нязмога,
Не ў сілах - без дарогі,
Што жыццё падказала!