Грамадзкі Голас (1925)/1926/1/Ідэал крэсоўца

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Ідэал крэсоўца
Верш
Аўтар: Баляслаў Друцкі-Падбярэскі
1926 год
Крыніца: Часопіс «Грамадзкі голас», № 1 (97). 1 студзеня 1926 г., б. 3
Іншыя публікацыі гэтага твора: Ідэал крэсоўца.

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!





Ідэал крэсоўца.


Жадаючы быць ў згодзе з векам
Я аб „вышэйшым“ лятуцеў.
І мог быць слаўным чалавекам,
Ды не дапяў чаго хацеў.

Ня гнаўся я за капіталам,
Бо скарбаў для душы шукаў.
Жадаў быць верным ідэалам.
І… хвігу ў нос я атрымаў…

Крычаў я гучна аб свабодзе,
Ўрад чародны лаяць сьмеў;
Аб бедным сумаваў народзе,
І… на Лукішках пасядзеў…

Свабоду, равенства і брацтва
Не перастаў датуль лічыць
Законным ўсіх людзей багацтвам
Пакуль ня стаў на Крэсах жыць.

Ад мысьляў сумных каб пазбыцца
А разам і ад бруду места,
Пайшоў я неяк раз памыцца
У лазьню ў Вільні, да Агрэста.

І што ж? Ура! сярод народу
Туды памыцца, што прыйшоў,
Я брацтва, равенства, свабоду, —
Свой ідэал — вось дзе знайшоў!


Б. Друцкі.