Вянок (1914)/У зачараваным царстві/Вадзянік

← Над возерам

Вадзянік Верш Аўтар: Максім Багдановіч 1914 год

Зьмяіны цар →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Вадзянік (Багдановіч).

Прапануем да спампаваньня!

ВАДЗЯНІК.

Сівавусы, згорблены, я залег між цінай,
І гадамі грэюся — сплю на дне рэкі.
Твар травой аблутана, бытцым павучынай,
Засыпаюць грудзі мне жоўтые пяскі.

Над вадой ля берэга, ціха сьпіць асока,
Ды лаза зялёная жаліцца-шуміць,
Хвалі ціха коцяцца і бягуць далёка, —
І усё навокала сном адвечным сьпіць.