Байкі, гумар, сатыра/Сатыра, гумар/Ідэалы на «Крэсах»

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Мужык і клапы Ідэалы на „Крэсах“
Сатыра
Аўтар: Баляслаў Друцкі-Падбярэскі
1928 год
Ні Богу сьвечка…
Іншыя публікацыі гэтага твора: Ідэалы на «Крэсах».

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




САТЫРА І ГУМАР.


Ідэалы на „Крэсах“.

Жадаючы быць ў згодзе з векам,
Я аб „вышэйшым“ лятуцеў;
І мог быць слаўным чалавекам, —
Ды… не дапяў чаго хацеў…

Ня гнаўся я за капіталам,
Бо скарбу для душы шукаў.
Жадаў быць верны ідэалам —
І… ў жабракі ледзь не папаў…

Крычэў я гучна аб свабодзе,
Урад чародны ганіць сьмеў…
Аб бедным сумаваў Народзе —
І… на Лукішках пасядзеў…

„Свабоду, роўнасьць“ я і „брацтва“
Ня спыніўся датуль лічыць
Законным ўсіх людзей багацтвам —
Пакуль ня стаў на „Крэсах“ жыць…

Ад думак сумных каб пазбыцца,
А разам і ад бруду места —
Пайшоў я неяк раз памыцца,
Да лазьні ў Вільні, да Агрэста.

І што-ж? Ура! сярод Народу,
Туды памыцца што прыйшоў,
Братэрства, роўнасьць і свабоду
Свой ідэал — вось дзе знайшоў!..