Адвечная песьня/III. Вяселле
 |
Гэтая старонка адпавядае крытэрам хуткага выдалення. Удзельнік, які паставіў шаблон так тлумачыць: непатрэбная старонка. Калі вы ня згодны з хуткім выдаленнем, калі ласка, пастаўце шаблён {{Да выдалення}} і стварыце адпаведнае абмеркаванне на старонцы Вікікрыніцы:Да выдалення. Калі запыт аб’ектыўна не адпавядае крытэрам, яго можна прыбраць, але не рабеце так са старонкамі, якія Вы самі стварылі.
Сюды спасылаюцца. Журнал выдаленьняў. Гэтую старонку апошні раз правіў удзельнік Gleb Leo (размовы | унёсак) 13 месяцаў таму. (абнавіць) |
III. ВЯСЕЛЛЕ
Хата ў маладога. Шмат народу. Стол повен гарэлкі і ўсялякай яды. За сталом сядзяць на лавах: сват, свацця, маладыя, закоснік, маршалак, дружкі і прыданыя; усе вясёлыя. Музыка, гульня.
Сват
Вось дзе, братцы, разгуляцца!
Вось пацешыцца калі!
Хоць бярыся распраніся
Ды упрысядкі валі!
Звоняць чаркі, трашчаць скваркі,
Лопат, гоман, смех і крык.
Во! сяло дзе ходам ходзіць,
Гора дзе забыў мужык!
Гасцей поўна, усё роўна,
Як дзе сходка ці кірмаш.
Ёсць Марыся, Дамініся,
Юрка, Саўка і Тамаш.
Як належа, ў скрыпку рэжа
Наш музыка, наш Аўлас;
За ім следам, як за дзедам,
Б'е у бубен Апанас.
Трылля! трылля! вось кадрыля,
Вось лявоніха ідзе,
Валяць проста, як бы з моста,
Як ніколі, як нідзе!..
Свацця
Вось забава! вось так слава
Маладому, маладой!
Усё ладам і з парадам
І пастаўлена парой.
Кругом шчыра, сала, сыраў —
Хоць ты сліну палыкай,
Тоўста, густа хлеба лустаў —
А пірог! а каравай!
Дзеўкі з твары, як бы ў жары,
Як бы сонца каснікі,
Ну, а мальцы — ліжы пальцы!
Вось яны! вось дзецюкі!
Ненарокам, бокам-скокам,
Не гулялі так даўно.
Гоп-ля! сваце, паскакаці!
Ну вяселле! ну яно!
Малады
Хто вясёлы, хоць і ў горы,
Таму слава, таму чэсць.
Чым багата, рада хата,
Не жалейце піць і есць!
(Да маладой.)
Ты, сястрыца, дось смуціцца,
Уздыханне ў кут пашлі,
Еш, лябёдка, запі водкай,
Душу песняй весялі!
Кончым зараз гэты галас,
Гульня пойдзе за нішто;
Зажывём мы па-сваёму,
Як ніколі, як ніхто.
Маладая
Гуляй, мілы, колькі сілы!
Не ўважай нуды маей:
Я паплачу, знамо, бачу
Чужу хату і людзей.
Чужа хатка, бацька, матка,
Сама тутка першы раз;
Ныюць грудзі, што то будзе?
Што чакае ў жыцці нас?
Хор
Рэдкі смехі і пацехі,
Часты слёзы і бяда!
Ё часіна, ё скрыпіна —
Весяліся, грамада!
Сват вылазіць з-за стала і сыпле лявоніху са сваццяй; за ім малады з маладой і ўся дружына.