Старонка праверана
— Я мрок сеяў у народзе,
Зацямняў галовы…
— Сьціхні голас часаў! годзі!
Год прамовіў новы.
І ўсё змоўкла, ціха стала,
Цені ўсе застылі,
Толькі пушча задрыжала,
Дрэвы ўзгаманілі.
І стары год стаўся ценем.
Поўнач падступала
І пячаці задуменьня
На ўсё накладала.
— Цені, згіньце! Я ўладарны
Гаспадар над вамі!
Мой прышоў час! — Цені марна
Зьніклі між камлямі.
Змоўкла пушча, сьціхла бура,
Зоры замігалі.
І зямля і лес пануры
Новы год віталі.
І ўсё поглядам пытае
Маладога году:
Што нясе нам, чым спаткае
Новая прыгода.
1913 г.
|}