Прайшлі незваротна дзянькі веснавыя, Адсьпеваны песьні яе маладыя, І краскі пажоўклі, павялі.
І толькі ўспаміны, як зоркі ў тумане, Мігнуцца, засьвецяць… і сумна так стане — Дзе моладасьць? мары? — прапалі!
1916 г.
