Смяротнасць пры хірургічных захворваннях і змаганне з ёю/Гнойныя захворваньні касьцей і мяккіх частак
← запаленьні жоўцевых шляхоў | Смяротнасць пры хірургічных захворваннях і змаганне з ёю Гнойныя захворваньні касьцей і мяккіх частак Аўтар: Савелій Рубашоў |
Піэмія і сэптыцэмія → |
Гнойныя захворваньні касьцей і мяккіх частак.
Цяжкім захворваньнем зьяўляюцца остэоміэліты. Яны даюць вялікі процант сьмяротнасьці, з якім ня лёгка змагацца. Вызначыць агульны процант сьмяротнасьці ад остэоміэлітаў цяжка, бо ён залежыць ад шмат якіх фактараў: лёкалізацыя, узрост і г. д.
Такім чынам, атрымліваецца, што Сокалаў (1928 г.) вызначае гэтую сьмяротнасьць у 25-30 проц. а Аншуц[1] (1927 г.) — у 10-15 проц.
Магскі | на 221 выпадак меў | 35 проц. сьмяротнасьці |
Панамароў | на 98 " " | 30,6 " " |
Гурлер[2] | на 75 " " | 27-32 " " |
Рабінкін' | на 148 " " | ад 8 да 32 проц. (па лёкалізацыі) |
Гранд | - " | 17,9 да 29,4 проц. |
Клем | на 320 " " | 20,9 проц. |
Краснабаеў | на 428 " " | 22,4 " |
Оратор | - " " | 30 " |
Гармс | на 184 " " | 11,5 да 17,5 " |
Нэгелі | на 97 " " | 11 да 14,3 " |
Рост | на 236 " " | 7 ла 14 " |
Юдзін | на 31 " " | 13 проц. |
Увядзенскі | на 746 " " | 8,5 " |
Джыбсон | на 155 " " | 7 " |
Пленц | 2,4 " |
Трэба думаць, што лічбы Краснабаева, Роста, Юдзіна зьяўляюцца сярэднімі (15-25 проц.). Мой матэрыял:
43 вострыя остэоміэліты — | 4 сьмерці | -9,3 проц. сьяротнасьці |
83 хронічныя " | 1 « | -1,2 проц. |
Сэптычны остэоміэліт дае вельмі цяжкую сьмяротнасьць — да 66 проц. (Вышагародзкая.) Таксама вялікую сьмяротнасьць дае остэоміэліт хрыбетніка.
Пры остэоміэліце хрыбетніка сьмяротнасьць была:
паводле Мэкінс-Эбот | 1896 г. | 71,4 проц. |
» Донаці | 1906 " | 48 « |
» Фолькман | 1914 " | 41,8 « |
» Аглоблінай | 1926 " | 41,46 « |
Множны остэоміэліт асабліва небясьпечны — ён дае да 81 проц. сьмяротнасьці (Панамароў). Чым большая маса касьці паражаецца, тым большая сьмяротнасьць, што добра відаць табліцы Панамарова:
остэоміэліт плечнай касьці | -22,2 проц. сьмяротнасьці |
» галёнкі | -37,2 " « |
» бядрыцы | -55 " " |
сківіцы — 250 выпад. | -8 сьмярцей — 3,5 проц. |
Бязумоўна, і пры остэоміэліце адыгрываюць ролю і запушчанасьць выпадку, і правільнае лячэньне (відаць, большасьць аўтароў ня згодны з раньняй трэпанацыяй і лічаць лепшым вызваляючы разрэз), але сама прырода остэоміэліту (сэпсіс) такая, што спадзявацца на параўнаўча лёгкую перамогу над ім ня можна.
Запаленьні мяккіх тканак (скуры, падскурнай клеткавічы - абсцэсы, флегмоны, панарыцыі і т. д.) зьяўляюцца вельмі распаўсюджаным відам хірургічных захворваньняў. Адносную вагу запаленьняў мяккіх частак да пэўнай ступені можна ўявіць сабе з наступных лічбаў: у застрахаваных СССР - 1925 - на запаленьні скуры і падскурнай клеткавіцы прыпадала - 13 проц.
Захворвальнасьць на флегмоны і абсцэсы відаць далей з такіх лічбаў: на 1.014.377 застрахаваных хворых было флегмон і абсцэсаў (СССР, 1925 г.) - 64.036, г. зн. 6,3 проц.; паводле ангельскіх даных за 1924 г. - 7,9 проц.
Залежнасьць паміж профэсіяй і запаленьнямі мяккіх частак прадстаўлена такімі лічбамі: запаленьні клеткавіцы (СССР, 1925 г.) у прамысловых рабочых складалі - 13 проц. усіх захворваньняў, а ў служачых і асоб непродукцыйнай працы - 7,4 проц. У статыстыцы чыгуначнікаў ён таксама шмат большы ў паравозных брыгад і рабочых чыгуначных майстэрань, чым у адміністрацыі і т. д. (18,24 і 1,93). Найбольшы процант хвароб скуры і падскурнай клеткавіцы заўважаны ў асоб, якія заняты апрацоўкай мінэраляў (24,31 проц.), жывёльных продуктаў (20,28 проц.), у асоб, занятых у здабывальнай прамысловасьці (20,83); найменшы - у асоб, якія задавальняюць так званыя духоўныя патрэбы (1,94 проц.), сцэна (2,48 проц.), хатняя гаспадарка (2,82 проц.).
Сэптычныя захворваньні скуры і падскурнай клеткавіцы, як даўней, так і цяпер, вырываюць з жыцьця не малую колькасьць людзей - у абсолютных лічбах для СССР, для Германіі - гэта, мабыць, 1500-2000 чалавек штогод, што ясна з наступных лічбаў:
Запаленьні клеткавіцы. | Лік выпад. | Сьмярцей | Процант сьмяротнасьці |
Расія 1892 г. у больніцах | 37.270 | 1.019 | каля 3 " |
" 1902 г. флегмоны | 28.246 | 967 | 3,4 " |
" 1912 г. ... | 66.450 | 1.361 | 2 " |
Германія Сэптычныя захворваньні скуры і клеткавіцы.
Год | Лік хворых | Лік сьмярцей | Проц. сьмяротнасьці |
1923 | 79.118 | 1.446 | 1,8 проц. |
1924 | 86.101 | 1.390 | 1,6 " |
1925 | 90.416 | 1.573 | 1,7 " |
1926 | 91.907 | 1.532 | 1,6 " |
Басманная больніца мела на 94 глыбокія флегмоны — 11 сьмярцей — 12 проц. сьмяр.
Абухоўская больніца (1924 г.) дае сьмяротнасьць — 4,6 проц.
Мой матэрыял: на 60 флегмон — 3 сьмерці — 5 проц.
Асабліва цяжкія флегмоны шыі: Інстытут імя Скліфасоўскага на 14 флегмон шыі меў — 2 сьмерці — 14 проц. смяротн.
Тамбоўская больніца 1886 г. — 16 флегмон шыі меў 4 сьмерці — 24 проц. сьмяротн. Таксама цяжкія флегмоны з асобнай лёкалізацыяй. Так, Гарэ[3] калісьці гаварыў пра 34 проц. сьмяротнасьці ад паранэфрытаў, чаго, цяпер зразумела, няма; але і цяпер паранэфрыты даюць пэўны процант сьмяротнасьці. Толькі гэтыя сьмерці ў меншай ступені залежаць ад цяжкасьці інфэкцыі, у большай — ад запушчанасьці хваробы і часткова ад кепскага агульнага стану організму; апошняе добра паказана лічбамі Абухоўскай больніцы за нормальныя і галодныя гады: 1914 г. — 4,6 проц. сьмяротнасьці; 1918 г. — 21,6 проц. сьмяротнасьці ад флегмон.
На аснове практыкі агнястрэльных параненьняў вайны 1914—1918 г. г. я магу зазначыць, што частасьць інфэктыяваньня і цяжкасьць запальнага процэсу проста пропорцыянальны масе, якая паражаецца. Пры наяўнасьці адных і тых-жа сродкаў параненьня і агульных умоў, я мог лічбамі сьцьвердзіць тое агульнае назіраньне, што інфэкцыя праходзіла больш цяжка і давала большую сьмяротнасьць на лагве, сьцягне, чым на плячы, прадплеччы, ручыцы і г. д. Гэты закон, зразумелы з біолёгічнага пункту гледжаньня (большая паражальная маса — большы шлях судакрананьня з ранячай прыладаю, большая маса зьмярцьвелай тканкі, дзе лёгка і пышна могуць разьвіцца мікробы і г. д.), поўнасьцю сьцьвярджаецца і пры назіраньні за інфэкцыяй у абстаноўцы мірнага часу.
На падставе свайго ваеннага матэрыялу, я мог скласьці табліцу, дэмонструючую частасьць інфэкцыі як мясцовай, так і агульнай, а таксама сьмяротнасьці; яна паказвае, што чым большая маса мяккіх тканак і касьцей паражаецца, тым часьцей і цяжэй бывае інфэкцыя.
Мясцовая інфэкцыя | Агульная інфэкцыя (сэпсіс) | ||
Чэрап | 28 проц. | 0 | галава, шыя |
Твар | 14,5 " | 0 | тулава — мясц. інф. — 23,9 проц. |
Шыя | 12 " | 0 | агул. інф — 2 проц. |
Грудзі | 25 " | 0 |
Мясцовая інфэкцыя | Агульная інфэкцыя (сэпсіс) |
Сьпіна . 40 проц. 10 проц. Плячо . 46 " 9 " Прадплечча 56 " 12 " Ручыца . 30,5 " 2,8 " Пальцы . 48 " 0 " |
Верхнія канцавіны м. інфэкц. 45 проц. агульн. інфэкц. 5,9 проц. |
Лагво . 60 " 40 " Крумянкі . 54 " 3,5 " Сьцягно . 62,9 " 30,8 " Галёнка . 46 "13 " |
- ↑ Артыкул у Нямецкай Вікіпедыі - Wilhelm Anschütz
- ↑ Магчыма, Гертруд Гурлер (Gertrud Hurler, 1889-1965) - заўвага Вікікрыніц
- ↑ Спасылка на Англійскую Вікіпедыю — Carl Garré